driving tunes

สิงโต นำโชค ศิลปินเจ้าของงานเพลงที่โดดเด่นด้วยเสียงกีตาร์อะคูสติกฟังสบายบวกกับน้ำเสียงนุ่มนวลเจือความเหงา ล่าสุดเขาเพิ่งปล่อยซิงเกิลใหม่ชื่อ “วิธีใช้” ที่ร่วมงานกับแสตมป์-อภิวัชร์ เอื้อถาวรสุข ให้ฟังไปพลางๆ ก่อนจะถึงอัลบั้มเต็มชุดที่สอง หนุ่มอารมณ์ดีเจ้าของฉายา เจสัน มราซ เมืองไทยจะเผยลิสต์เพลงที่ชวนให้เขานึกย้อนกลับไปถึงเรื่องราวการเดินทางในวันวาน

“come away with me”
norah jones

ผมเคยไปเที่ยวทะเลที่จันทบุรีกับเพื่อนๆ เป็นหาดที่ไม่ค่อยมีคนมากนัก ตกดึกหาดก็ว่าง ผมก็ไปนั่งริมหาดแล้วหยิบไอพอดเสียบหูฟังและเปิดเจอเพลงนี้พอดี มองดาวไป ฟังเพลงนี้ไป มันใช่เลย

“common threads”
bobby mcferrin

บ๊อบบี้ แม็กเฟอร์ริน เป็นศิลปินที่ชอบใช้เสียงร้องเป็นเสมือนเครื่องดนตรี เพลงนี้มีดนตรีอย่างเดียวไม่มีเนื้อร้อง ผมชอบเปิดเพลงนี้ฟังเวลาไปทัวร์ต่างจังหวัดและนั่งรถตู้กลับบ้าน บรรยากาศมันเหมือนเราเล่นเอ็มวี คือไม่ได้อกหัก แต่ก็ไม่มีใครรัก มันเหงาๆ อยู่ในใจ

“one love วันรัก”
t-bone

เป็นตอนเดียวกับที่นั่งรถไปภูเก็ตนั่นแหละ ตอนนั้นรู้สึกว่าทีโบนจะดังมาก เพื่อนเพิ่งซื้อแผ่นมาพอดี เพราะเหมาะกับการไปภูเก็ต พอเพลงนี้ดังขึ้นทีไร บรรยากาศในรถมันจะคึกคักขึ้นทันที

“อกหักคลับ”
mourtour

ผมเคยใช้ชีวิตอยู่ที่ภูเก็ตประมาณ 3 ปี ก็ได้รู้จักวงมัวตัว เป็นวงอินดี้ของกลุ่มจิตรกรที่นั่น เพลงของพวกเขาจะซื่อๆ ตรงๆ ไม่ประดิษฐ์ มีความไพเราะแบบธรรมชาติ แต่ละโน้ตแฝงไว้ด้วยความจริงใจ เรียกว่าเป็นเพลงเพื่อชีวิตของแท้

“น้อยก็หนึ่ง”
อารักษ์ อาภากาศ

สมัยที่อยู่ภูเก็ต เพื่อนแนะนำให้อ่านหนังสือเรื่อง พันธุ์หมาบ้า และก็ได้รู้ว่าส่วนหนึ่งของตัวละครทัยในเรื่อง สร้างมาจากชีวิตของอารักษ์ อาภากาศ ซึ่งในหนังสือก็มีเนื้อเพลงของเขาอยู่ด้วย แล้วพี่ที่ร้านก็เปิดเพลงนี้ให้ฟัง มันเลยอินไปทั้งหนัง อินไปทั้งเพลง ทุกครั้งที่ฟังเพลงนี้จะนึกถึงตอนที่ใช้ชีวิตที่นั่น

“always – opening title”
naoki sato

ตอนนั้นผมเดินทางไปเล่นเทศกาลดนตรีที่ญี่ปุ่นและได้ดูหนังเรื่อง Always: Sunset on Third Street บนเครื่องบินระหว่างเดินทางไป ตอนนั้นไปญี่ปุ่นแค่ 7 วัน แต่พอกลับมาและได้ยินเพลงนี้ทีไรจะนึกถึงญี่ปุ่นขึ้นมาทันที ถือเป็นเพลงเดียวที่ทำให้เรานึกภาพตอนอยู่ญี่ปุ่นได้หมดเลย

“don’t worry be happy”
bobby mcferrin

เพลงนี้เป็นของบ๊อบบี้ แม็กเฟอร์ริน แต่หลายคนเข้าใจผิดว่าเป็นของบ๊อบ มาร์เลย์ เพราะเขาร้องสำเนียงแบบจาไมกา ผมฟังเพลงนี้บ่อยเวลาเดินทาง ถ้าใส่หูฟังดีๆ จะรู้เลยว่าเครื่องดนตรีที่ได้ยินมาจากเสียงปากหมดเลย

“blurred lines”
robin thicke ft. pharrell williams & t.i.

เมื่อไม่นานนี้ ผมไปเล่นเปิดให้เดี่ยวของพี่โน้ส (อุดม แต้พานิช) และได้ยินเพลงนี้ระหว่างเดินบนถนน ก็รู้สึกว่า เฮ้ย เพลงนี้เจ๋งมาก มันสนุก ทีแรกผมเข้าใจว่าจอห์น เลเจน ร้องกับแฟร์เรลล์ วิลเลียมส์ แต่พอถามเพื่อนที่นั่นก็รู้ว่าเป็นเพลงของโรบิน ธิค ผมชอบเอาเพลงนี้มาเล่นคอนเสิร์ตในสไตล์ของตัวเองด้วยนะ

“what am i to you?”
norah jones

สมัยเล่นดนตรีกลางคืน ตอนนั้นรถผมมีเครื่องเล่นซีดีที่เล่นได้ 10 แผ่น แล้วมันเจ๊ง เล่นได้แค่แผ่นเดียวคืออัลบั้ม Feels Like Home ของนอราห์ โจนส์ นี่แหละ พอเล่นเสร็จก็ขับรถกลับบ้านตอนดึกๆ เมียก็ไม่มี เพื่อนก็นอนหมดแล้ว ขับรถไปกินข้าวต้มคนเดียวแล้วก็กลับบ้านนอน มันเลยเหงาๆ และอินกับเพลงนี้มาก

ภาพ: believe records