the beach boy

เจสัน มราซ ปลีกตัวจากแสงแดดและเกลียวคลื่น บินมาเล่นคอนเสิร์ตในเมืองไทย ศิลปินหนุ่มอารมณ์ดีคุยกับเราถึงเบื้องหลังงานเพลงที่มองโลกในแง่ดีและโรแมนติก

 

 

แม้จะผ่านการสัมภาษณ์แบบไม่หยุดพักจากสื่อหลายสำนักนานนับชั่วโมง แต่เจสัน มราซ ก็เดินเข้ามาในห้องสัมภาษณ์อีกห้องที่อยู่ติดกันด้วยท่าทางอารมณ์ดี เขาอยู่ในเสื้อเชิ้ตลายสก๊อตพับแขนถึงข้อศอก ปลดกระดุมสามเม็ดบน เผยให้เห็นสร้อยคอลูกปัดประดับพู่ ขณะที่ท่อนล่างเป็นกางเกงยีนส์และรองเท้าผ้าใบ มราซกล่าวทักทายพวกเราขณะทิ้งตัวลงบนเก้าอี้นวม “สวัสดี เป็นไงบ้าง พวกคุณคงทำงานกันเหนื่อยล่ะสิ” เราถามกลับว่า ‘แล้วคุณล่ะ’ มราซยิ้มและตอบว่า “ผมไม่เหนื่อยเลยเพราะผมไม่ได้มาทำงาน ผมมาเล่นดนตรี” ศิลปินเจ้าของบทเพลงฟังสบายสไตล์เซิร์ฟมิวสิกเพิ่งลงเครื่องเมื่อช่วงกลางวันของวันนี้เพื่อมาร่วมแสดงในเทศกาลดนตรี Sonic Bang ที่อิมแพ็คอารีนา ถือเป็นครั้งที่สองที่เขามาเปิดการแสดงที่เมืองไทย

 

 

“เมื่อคืนผมเข้านอนตี 5 เพราะตื่นเต้นมากว่าโชว์จะออกมาเป็นยังไง แต่ปกติผมก็เป็นคนนอนหลับไม่สนิทอยู่แล้ว” มราซเริ่มต้นบทสนทนากับเราและเปรียบการเดินทางว่า “เหมือนได้ดูหนังเรื่องยาวสักเรื่อง” แม้ต้องออกทัวร์ในหลายประเทศแบบแทบไม่หยุดหย่อน แต่มราซก็ไม่รู้สึกเบื่อการเดินทางข้ามไทม์โซน “ผมโชคดีที่ได้นั่งเก้าอี้แสนสบายทั้งบนเครื่องบินและบนรถ จริงๆ ผมก็ไม่สิทธิ์ปริปากบ่น เพราะนี่คืองานของผมที่ต้องเดินทางไปร้องเพลงยังที่ต่างๆ” แต่เขาก็ยังหาเวลาว่างไปเล่นเซิร์ฟจนได้ “ผมโชคดีที่บ้านผมอยู่ห่างจากชายหาดแค่ 20 นาที สมมติว่าผมกลับถึงบ้านคืนวันอังคารและเดินทางอีกทีวันพฤหัส ผมก็ไปเล่นเซิร์ฟในวันพุธ”

 

 

นักแต่งเพลงมือฉมังคนนี้สามารถเขียนเพลงได้ทุกที่ แม้ขณะเดินทาง เขายังเล่าว่าครั้งก่อนที่มาเยือนเมืองไทย “ผมเขียนเพลงไว้เพลงหนึ่งชื่อ “5 More Minutes” เหมือนกับเวลาที่ผมต้องบอกลาแฟน แต่ก็อยากขอเวลาเพิ่มอีกสักห้านาที” มราซพูดจบ หลายคนในวงที่ได้ฟังก็ส่งเสียง ‘วู้’ เบาๆ ถึงความโรแมนติกของเขา มราซเผยว่าเขาชอบผู้หญิงที่ไม่ชวนฝันมากนักแต่ต้องทำอาหารเก่ง รักสุขภาพ เป็นผู้ฟังที่ดี และที่สำคัญคือ รักแมว สัตว์เลี้ยงแสนโปรดของเขา เมื่อวกเข้าเรื่องนี้ มราซพูดถึงความรักว่า “มันเป็นสิ่งที่ยากจะอธิบาย ดังที่ผมเลือกจะบอกว่า Love Is a Four Letter Word แทน” เขาหมายถึงชื่ออัลบั้มล่าสุดที่มีเพลงบัลลาดชื่อดังอย่าง “I Won’t Give Up” มราซยังแง้มถึงอัลบั้มใหม่ชุดที่ห้าที่ร่วมงานกับวงร็อกโฟล์กสาวล้วนอย่าง เรนนิง เจน (Raining Jane) แต่สำหรับแนวเพลงนั้น “คุณยังจะได้ยินสายลม แสงแดด และการมองโลกในแง่ดีเหมือนเดิม”

 

 

เมื่อถูกถามถึงกระบวนการในการเขียนเพลงมราซบอกว่าเขาจะเริ่มจากการลองเล่นกีตาร์หาซาวด์ใหม่ๆ และเขียนถึงสิ่งที่วิ่งเข้ามาในหัวขณะนั้น “ผมไม่เจาะจงว่าจะเขียนถึงอะไร ผมเขียนถึงทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิต ไม่อย่างนั้นผมก็จะสร้างสถานการณ์สมมติขึ้นมา” มราซอธิบาย “จากนั้นผมก็ต้องนำมาตัดให้สั้นลง เพราะผมชอบเขียนเพลงยาวมาก อย่างเพลง “I Won’t Give Up” ผมเขียนไว้ยาวตั้ง 7 นาที” แต่ถึงบทเพลงแทบทั้งหมดของเขาจะมีเนื้อหาที่มองโลกในแง่ดี มราซก็ยอมรับว่า “ผมอารมณ์เสียตลอดเวลา” เขาหัวเราะเบาๆ “ผมมีเพลงที่พูดถึงความโกรธเกลียดเหมือนกัน แต่ผมก้าวไปถึงจุดที่เป็นแง่บวก เหมือนเราต้องเรียนรู้และก้าวข้ามผ่านความเศร้า ผมไม่ชอบแต่งเพลงที่พร่ำเพ้อถึงความระทมทุกข์ เพราะถ้าขึ้นแสดงบนเวทีมันก็เหมือนกับผมตะโกนบอกว่า ‘เฮ้ ทุกคน ผมเศร้ามากนะ’”

 

 

น้อยครั้งที่มราซจะปรากฏตัวโดยปราศจากหมวกบนศีรษะ วันนี้เขาสวมหมวกแก๊ปขาวดำพิมพ์ใบหน้าแมวที่น่าจะเป็นจากน้องแมวชื่อโฮล์มส์ของเขา “ผมมีหมวกอยู่ในตู้ที่บ้านประมาณ 10-12 ใบได้มั้ง” และเมื่อถูกถามว่าเขาเคยขึ้นเวทีแสดงโดยไม่สวมหมวกไหม เขาตอบว่า “ก็มีนะ แต่ผมจะรู้สึกแปลกๆ ไม่ค่อยมั่นใจ เหมือนศีรษะผมแบนราบยังไงไม่รู้ มันคงไม่น่าดูนักหรอก” เขากล่าวจบก็หัวเราะ

 

 

กระนั้นชายผู้รักเกลียวคลื่นและกีตาร์อะคูสติกก็ไม่ได้ปฏิเสธที่จะโอบรับเทคโนโลยีอย่างการถ่ายภาพลงอินสตาแกรมที่เขาทำเป็นประจำ “แต่ตอนนี้โทรศัพท์ผมพังมาสองอาทิตย์แล้วเลยไม่ค่อยได้โพสต์” มราซกล่าวถึงอินสตาแกรมของเขาที่มีผู้ติดตามกว่า 9 แสนคน ในสายตาของศิลปินคนนี้ เทคโนโลยียังเข้าไปมีบทบาทในการทำเพลงอีกต่างหาก “เทคโนโลยีเปิดโอกาสให้เราทำเพลงบนโทรศัพท์ได้ ผมสามารถอัดเสียงของตัวเองได้ มันช่วยสร้างวิธีการทำเพลงรูปแบบใหม่ขึ้นมา แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่หยิบกีตาร์ขึ้นมาเล่นอีกต่อไป” พูดถึงกีตาร์ หนุ่มเจ้าของเพลงฮิตอย่าง “I’m Yours” นิยมใช้กีตาร์ของ Taylor อยู่เสมอ แต่เมื่อถามถึงจำนวนเขาก็อึ้งไปเล็กน้อย “ตอนนี้ผมมีเยอะจนไม่แน่ใจแล้วว่ากี่ตัว คงจะสัก 9 ตัวเห็นจะได้”

 

 

ก่อนที่เขาจะลุกออกจากวงสนทนาเพื่อเตรียมขึ้นโชว์ในอีกไม่กี่ชั่วโมง เรายิงคำถามสุดท้ายว่า ‘ลองอธิบายเจสัน มราซ ภายใน 3 คำซิ’ เขาหยุดนิ่งและทำท่าครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งก็เงยหน้าโพล่งขึ้นว่า “ผมเป็นคนแต่งเพลงนะ ผมบอกไม่ได้ใน 3 คำหรอก ผมต้องใช้สัก 3,000 คำ” เขาหัวเราะร่วน

 

 

 

เรื่อง: ณัฐวุฒิ แสงชูวงษ์

ภาพ: ไชยวัฒน์ ไชยโชติ

ขอขอบคุณ: warner music thailand, bec-tero entertainment

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Leave a Reply