ร้านคาเฟ่ฮิพที่พนักงานในร้านอายุยี่สิบกว่าๆ และเลือกมาทำงานที่นี่ มากกว่าไปสมัครงานบริษัท!

ถ้ามาสยามดิสคัฟเวอร์รี่ ขึ้นมาชั้น 3 ใกล้ๆ กับโซนขายของโอดีเอส จะมีร้านกาแฟหลบมุมติดกระจกมองไปเป็นรถไฟฟ้าชื่อ Brave Roasters ตั้งอยู่ ร้านนี้ฮิพโดดเด่นเด้งออกมา เห็นแล้วน่านั่ง อยากจะนั่งมากๆ แล้วพอได้นั่งก็ชอบ ติดใจ กลับมาอีก ถ้าไม่มีอะไรก็จะต้องหอบคอมพ์มานั่งทำงานในร้านนี้ คนอื่นๆ ที่มาก็มาคุยงานกันบ้าง มาทำงานบ้าง บางคนมาคนเดียวนั่งหันหน้าให้รถไฟฟ้าเหม่อๆ ร้านนี้เหมาะกับทุกสิ่งที่เป็นเรื่องไอเดีย หรือนัดเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมานาน แล้วถ้าหิว อยากดื่มอะไร ร้านนี้ก็ใช่อีกเพราะ… อาหารอร่อยมาก

อร่อยจนต้องเดินไปคุยกับหญิงสาวที่ทำคุ้กกี้อยู่ คือเธอดูเด็กมาก แต่เธอก็กำลังมิกซ์คุ้กกี้เลย เธอบอกว่า “มีคิดสูตรเองด้วย อย่างโดนัทก็คิดเอง” ถามต่อเลยว่าเธอเรียนด้านนี้มาเหรอ คำตอบนี่ล่ะทำเอายิ่งสนใจหนัก “เรียนสถาปัตย์ ลาดกระบังมาค่ะ” แต่เธอชอบทำขนมก็เลยมาทำ ถามไปอีกว่าเจ้าของร้านเป็นใคร เธอชี้ไปเลย ชายหนุ่มเสื้อยืดสีขาวกางเกงสีกากีที่กำลังทำกาแฟอยู่กับเครื่อง เขาคนนั้นคือคนที่เราหันไปเจอ แล้วพุ่งไปหาทันที เขาชื่อเต..

คุณเต เจ้าของร้าน BRAVE Roasters

คนบางคนเรารู้แค่ชื่อเล่นเขาก็พอ เราก็คุยกันได้  ความจริงเตเป็นนักดนตรี เล่นกีตาร์ มีเพื่อนอีกสองคนทำร้านคาเฟ่นี้ไปด้วยกัน และทำโรงคั่วกาแฟ ขายกาแฟด้วยอีกทีหนึ่ง เตบอกว่าทำงานตั้งแต่เด็กๆ ทำมาสิบกว่าปีแล้ว ก็เริ่มทำงานตามร้านกาแฟ จนเชี่ยวชาญ ก็เลยเปิดโรงคั่วและเปิดร้าน Brave นี้ หลักการของเตไม่มีอะไรมาก “เราทำอย่างหนึ่ง แล้วก็แค่ต่อยอดไปอีกอย่างหนึ่ง” และที่ร้านเตมีแต่เด็กหนุ่มสาววัยยี่สิบกว่าๆ ก็เพราะเตเชื่อว่า “คนรุ่นใหม่นี่ล่ะคือหมากสำคัญของบ้านเรา” เตบอกด้วยว่าเขาอยากให้คนที่ทำงานกับเขา “ทำงานจริงๆ” คุยๆ ไปเลยรู้สึกว่าร้าน Brave ไม่ใช่แค่คาเฟ่แล้วล่ะ แต่มีคัลเจอร์ของคนรุ่นใหม่ มีแอตติจูดบางอย่างอยู่ในนั้น เพราะเจ้าของร้านดูให้ความสำคัญกับพนักงานในร้านมากๆ เลยก็ว่าได้

“เราทำงานแบบให้น้องๆ ทำงานไป จะไม่เอาตัวเข้าไปยุ่งมาก จะฝึกตัวเองเรื่องคำพูดกับเขาเลย ถ้าจะติอะไรก็จะไม่สั่งให้เขาทำ แต่จะแนะนำมากกว่าลองทำแบบนี้มั้ย” เตเน้นเลยว่าตัวเองเคยพูดจาภาษาวัยรุ่นมาก่อน แต่พอมาถึงตอนนี้ เขาเลือกที่จะเป็นผู้นำที่พัฒนาศักยภาพของน้องๆ ไปด้วย “ผมอยากให้ทุกคนออกความเห็นมาก ผมว่ามันดีมากเลย” และเขาจะคอยเชียร์ให้น้องๆ ได้คิดและออกความเห็นกัน ถึงแม้เขาจะค้นพบว่า เด็กไทยเราอาจจะพูดไม่เก่ง และไม่กล้าออกความเห็น

ถามเตว่าทำไมน้องๆ จบปริญญาตรีแล้วไม่ไปทำงานบริษัทตรงกับทีเรียนมา แต่เลือกมาทำงานกับเตกัน “ผมไม่ได้เลือกเลยนะ เขามาเอง ผมมองว่าจะเรียนอะไรมาก็มาทำอาชีพตรงนี้ได้ ไม่จำเป็นว่าต้องเรียนจบอะไรมา” เห็นได้ชัดเลยว่าน้องๆ ที่อยู่ร้าน Brave เขาพูดภาษาเดียวกัน ขยันไปด้วยกัน และเขามีอินเนอร์บริการลูกค้าได้น่ารักทีเดียว

สปาเก็ตตี้กุ้งสับ

สปาเก็ตตี้แกงเป็ด

หายสงสัยเรื่องพนักงาน ถามเตต่อว่าทำไมอาหารที่นี่อร่อยจัง สปาเก็ตตี้แกงเป็ด กับสปาเก็ตตี้กุ้งสับกับพริกนี่เทใจให้ทุกครั้งที่มากินเลย เค้กก็ต้องแครอทเค้ก กับเค้กส้มที่พลาดไม่ได้อย่างแรง เตบอกว่า “ผมจะให้ความสำคัญกับไอเดีย และรสชาติ ไอเดียคือต้องคิดต่ออีกสิ อย่างแครอทเค้ก เอาครีมมาหยดๆ บนหน้าเค้กนี่เสียเวลามากนะ แต่มันสวย และเค้กส้มที่ต้องมีส้มฝานโปะอยู่ เหมือนจะง่ายนะ แต่ไม่ง่าย” เตเป็นคนชอบกิน และพอกินอะไรเขาก็จะรู้ว่าอะไรคืออร่อย อะไรคือของดีจริงๆ เขาเลยคิวซีคุณภาพอาหารของเขาได้ค่อนข้างแม่นตรงจริตลูกค้า

สักแป๊บเตก็หันมาบอกว่า “เดี๋ยวผมไปโรงคั่วกาแฟก่อนนะครับ” แล้วเขาก็หันมายกมือสวัสดี หิ้วกระเป๋าใบใหญ่เดินออกไป เตอายุ 30 ปี และเขากับเพื่อนยังคงลุยต่อไป… ร้านเบรฟ พนักงานในร้าน และเตคือความเอดจี้ แหกกฎเล็กๆ ในความรู้สึกเรา

Brave Roasters อยู่ชั้น 3 สยามดิสคัฟเวอร์รี่ ติดกับกระจก มองเห็นรถไฟฟ้า