ชวนต้นหนมาคุยเรื่องผีในโรงเรียนและผลงานสุดหลอนเรื่องใหม่ ‘School Tales The Series’

เขาว่ากันว่าทุกโรงเรียนมี เรื่องผี – ไม่ว่าจะเป็นใคร เรียนที่ไหน เชื่อว่าทุกคนต้องเคยฟังเรื่องผีในโรงเรียนกันมาแน่นอน แต่ละโรงเรียน แต่ละพื้นที่ก็มีเรื่องเล่าที่แตกต่างกันออกไป  

และพอพูดถึงเรื่องเล่าเรื่องผีในโรงเรียน หลายคนอาจจะเคยได้ยินชื่อ “School Tales เรื่องผีมีอยู่ว่า” คอมิกส์ดังสุดสยองที่เล่าเรื่องของโรงเรียน ไม่ได้เล่าในฐานะที่เป็นสถานที่แห่งความทรงจำ แต่เป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วย ผี ต่างหาก

นอกจากเวอร์ชันของคอมิกส์แล้ว School Tales นี้ก็ยังเคยทำเป็นภาพยนตร์มาแล้วเมื่อหลายปีก่อน แต่ในปีนี้ Five Star และ Netflix จะพาทุกคนกลับมาขนลุกกับ “School Tales The Series โรงเรียนผีมีอยู่ว่า…” ที่จะเปลี่ยนเรื่องหลอนในโรงเรียนมาเป็นซีรีส์จำนวน 8 ตอน แต่ละตอนก็จะเล่าเรื่องราวที่แตกต่างกันออกไป ไม่ว่าจะเป็น เรื่องเล่าผีในห้องพยาบาลร้าง, อาถรรพ์หนังสือนิทานอีศพในห้องสมุด, ร้านข้าวแกงในโรงอาหารกับเคล็ดลับความอร่อยจนลืมตาย, ศพครูที่กลายเป็นผีหัวขาด, ดาวโรงเรียนที่มีเบื้องหลังความสวยอันน่าสะพรึง, แรงสาปแช่งของเพื่อนนักเรียนที่ไม่อาจอยู่ร่วมโลกกันได้ และตํานานสุดเฮี้ยนกับคําสาปในห้องเรียนทุก 7 โมงเช้า โดยทั้ง 8 เรื่องนี้ก็จะชวนทุกคนนึกย้อนกลับไปถึงสมัยเรียนว่ามีเรื่องเล่าเรื่องไหนในโรงเรียนที่แค่นึกถึงก็กลัวจนตัวสั่นบ้าง

แต่ก่อนที่จะได้ไปดูเรื่องหลอนๆ ทั้ง 8 ตอนก็มาคุยกับ “ตน-ต้นหน ตันติเวชกุล” นักแสดงหลัก จากตอนที่ 6 “สูตรลับร้านป้าจง” ผลงานของผู้กำกับ “ทรงศักดิ์ มงคลทอง” ถึง School Tale The Series ว่าเป็นอย่างไรบ้าง รวมไปถึงเรื่องหลอนๆ ของโรงเรียนและผีกับต้นหนกัน เตรียมพร้อมก่อนไปดูแบบเต็มๆ ในวันที่ 10 สิงหาคมนี้พร้อมกันกว่า 190 ประเทศทั่วโลก ที่ Netflix กัน

ความสนุกของการเล่นภาพยนตร์เรื่องนี้คืออะไร

ตอบ จริงๆ หนังผีนี่ เป็นอะไรที่เหนื่อยมาก ผมไม่มีประสบการณ์การเล่นซีรีส์หรือภาพยนตร์ผีเลย มีแค่ตอนเด็กเลยครับ หลังจากเรื่อง “ซักซี้ด ห่วยขั้นเทพ” ประมาณม. 1 ที่ไปเล่นหนังสั้นมาเรื่องหนึ่ง แต่อันนั้นก็เด็กมากและไม่ได้เล่นเป็นตัวเอง เล่นเป็นพี่เป้ อารักษ์ตอนเด็ก แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ได้รับบทนำ และเป็นซีรีส์ผี ซึ่งสำหรับผมมันมีทั้งความสนุก ความเหนื่อย และความยาก อย่างแรกก็คือรู้สึกว่า เวลาเล่นซีรีส์ผี ทุกอย่างต้องชัดเจน เวลาหันหน้า ก็จะต้องหันขวับ อะไรอย่างนั้นครับ แล้วก็จะมีการคัตค่อนข้างเยอะมากในหนึ่งซีน โดยเฉพาะซีนที่เจอผี เดี๋ยวผีมาข้างบน ข้างซ้าย ข้างขวา เราก็ต้องเล่นหลายคัต แล้วก็ใช้พลังเยอะมากๆ หรือฉากที่ต้องกลัว ผมว่าฉากที่เป็นซีนอารมณ์ที่ค่อนข้างดุดันไปทางใดทางหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นโกรธ กลัว หรือเสียใจ ในฐานะนักแสดง มันค่อนข้างที่จะกินพลังงานเราอยู่แล้ว ซึ่งสำหรับซีรีส์ผีนี่ใช้เยอะมากกับฉากพวกนี้ เพราะว่าค่อนข้างไปสุดเหมือนกัน

นึกภาพผีขึ้นมาในหัวตอนแสดงไหม

ใช่ๆๆ ก็มีการจินตนาการช่วยนั่นแหละ โดยส่วนตัวผมไม่ได้เป็นคนมีประสบการณ์กับผีขนาดนั้น และไม่ได้เป็นคนกลัวที่มืด นอนที่ไหนก็ได้ อะไรอย่างนี้ เวลาไปเล่นต่างจังหวัดก็ไม่ได้ซีเรียสกับเรื่องที่นอน ไม่ได้หลอนไปเองขนาดนั้น แต่ผมเชื่อว่าเราสามารถจินตนาการเองได้ สมมุติว่าเราจินตนาการว่าเป็นคนไม่มีหัว แค่นั้นก็น่ากลัวแล้วพี่ นึกออกใช่ไหม แต่เราอาจจะไม่ใช่คนที่คิดไปเองอยู่แล้วในชีวิตประจำวัน แต่พอเป็นโหมดการทำงาน นักแสดงก็ต้องเชื่อจินตนาการที่เราสร้างขึ้น ซึ่งสำหรับผีในเรื่องนี้ที่ผมสร้างขึ้น ก็ค่อนข้างจะทำให้ตัวละครมันเชื่อและกลัวได้จริงๆ

ทำงานกับพี่วุ้นเป็นอย่างไรบ้าง

พี่วุ้น [ทรงศักดิ์ มงคลทอง – ผู้กำกับ] ค่อนข้างให้อิสระเหมือนกันในการเป็นตัวละคร ผมรู้สึกว่าพี่วุ้นเป็นคนทำงานที่มันดี หมายถึงว่าแกเป็นคนลุยๆ แล้วถ้าผมยิ่งเล่นโดยใช้สัญชาตญาณเยอะๆ แกจะยิ่งชอบ มันจะออกมาสดแล้วก็ค่อนข้างที่จะห่ามมากประมาณนึงเหมือนกัน ปกติเวลาที่ผมแสดง ผมจะค่อนข้างคิดเยอะ แต่เรื่องนี้เอาตรงๆ ก็ไม่ได้คิดเยอะขนาดนั้น ปล่อยไปตามที่มันพาไป แล้วก็เชื่อในผู้กำกับ คือเชื่อในคนหลังมอนิเตอร์ว่ามันโอเคแล้ว มันดีแล้ว อะไรแบบนี้ ก็ไม่อยากจะไปคิดมากหรือกดดันตัวเองเยอะ ก็ทำงานให้สนุกครับ

มีเรื่องหลอนๆ ในกองถ่ายบ้างไหม

ไม่มีเลย แต่ว่าสถานที่ถ่ายทำน่ากลัว สถานที่ถ่ายทำอยู่ดอนเมือง จำได้ว่าแม่ไปส่งแล้วแม่รู้สึกว่ามันน่ากลัว แม่ก็เลยลองเสิร์จดู ปรากฎว่ามันเคยเป็นเหมือนที่พักหรือศูนย์พยาบาลในช่วงสงครามอะไรแบบนั้น น่ากลัวครับ ตอนแรกผมไม่รู้สึกน่ากลัวนะ แต่พอแม่บอกก็กลัวเลย (หัวเราะ) ตอนนั้นถ่ายเสร็จแล้ว กลับมาบ้านแล้วค่อยคิดว่า “อ๋อ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง” หรืออย่างในโลเคชั่นก็จะมีต้นไม้น่ากลัวๆ ผมก็พยายามที่จะไม่คิดอะไร พยายามที่จะไม่รับเรื่องอะไรพวกนี้อยู่แล้ว เห็นก็รู้ว่ามีแต่ไม่คิดต่อ พยายามตัดไปก่อน จะได้ไม่กลัว

ถ้าไม่ใช่ตอนของเรา อยากจะแนะนำเรื่องไหนให้คนได้ดู

จริงๆ ยังไม่รู้เลยนะว่ามีอะไรบ้าง (หัวเราะ) เหมือนพี่วุ้นจะมีอีกตอนหนึ่งใช่ไหม ที่ชื่อ “สวย” หรืออะไรสักอย่าง คือผมยังไม่รู้หรอก แต่รู้ว่ามีอีกตอนที่ชื่อว่า “สวย” อะไรสักอย่าง ก็แนะนำเป็นตอนนี้ก็ได้ เพราะเป็นตอนของพี่วุ้นเหมือนกัน เป็นตอนพี่ตอนน้องกัน

ตัวละครที่เล่นเป็นอย่างไรบ้าง

ใน “School Tales The Series โรงเรียนผีมีอยู่ว่า…” นี้ ผมรับบทเป็น “ก้อง” ในตอน “Lunch สูตรลับร้านป้าจง” ซึ่งก้องเป็นยูทูบเบอร์แล้วก็สตรีมใน YouTube ใน Facebook อะไรอย่างนี้ครับ ช่องของเขาจะชื่อ “ก้องคลิก คนจริงสายขยี้” ก่อนหน้าที่ผมจะได้รับบทตัวละครนี้ ผมได้ต้นแบบมาจากพวกยูทูบเบอร์นี่แหละ ผมเป็นคนเล่นเกม มันก็จะมียูทูบเบอร์สายเกมหลายๆ คน ที่โดดเด่นในเรื่องความมั่นใจ การใช้คำพูดที่ได้ใจวัยรุ่น แบบ “ไม่เคยกลัว” ลุย บุก แบบ เขาแน่ ซึ่งผมก็ดึงจุดนี้มาใช้เยอะเหมือนกันในเรื่องนี้ คือก้องเป็นคนที่เชื่อมั่นในตัวเองสูงมาก เรื่องนี้ไม่ได้เล่าหรอกว่าก้องมันเป็นอย่างไรมาก่อน แต่เรารู้สึกว่ากว่าก้องจะมาถึงจุดนี้ได้ ก้องน่าจะทำสำเร็จมาหลายอย่างแล้วในการพิสูจน์เรื่องต่างๆ ซึ่งอาจจะไม่ใช่เรื่องผีก็ได้ อาจจะเป็นเรื่องกิ๊กในโรงเรียน หรือว่าแบบพี่ห้องนี้กับคนนี้ อะไรอย่างนี้

โดยรายการของก้องจะเป็นรายการที่เป็นศาลเตี้ย แบบแรงๆ แล้วก็ไม่สนถูกผิด เหมือนกับว่าอยากจะขุดหาความจริง เป็นคนพุ่งไปข้างหน้าอยู่ตลอดเวลา โดยที่ไม่ได้สนใจว่าคนอื่นจะเดือดร้อนไหม เราแค่ชื่นชอบในการได้รับการยอมรับจากคนอื่น หรือการที่เราทำสำเร็จในการเปิดโปงเรื่องต่างๆ ในโรงเรียนที่มันเกิดขึ้น ซึ่งอันนี้ถึงคิวของ “ร้านป้าจง” ซึ่งเป็นร้านอาหารที่ขายดีกว่าร้านอื่นๆ ในโรงเรียน เลยถึงคิวที่ก้องจะไปสืบหาความจริง ว่าทำไมร้านนี้ถึงขายดีครับผม 

แต่เรื่องนี้ก็สะท้อนเรื่องโลกออนไลน์ ได้หลายอย่างเหมือนกันนะ เพราะเป็นเรื่องความเห็นในโลกออนไลน์ เรื่องกระแสต่างๆ ที่ในปัจจุบันมาเร็วแล้วก็ไปไว มันเปลี่ยนทิศกันได้อย่างรวดเร็ว อะไรอย่างนี้ครับ เหมือนกระแสพวกนี้แค่จุดนิดเดียวก็ลุกลามแล้ว และสามารถดับลงได้ในทันทีหรือลุกลามยิ่งกว่าเดิม ซึ่งเรื่องนี้สอดแทรกเรื่องอะไรพวกนี้อยู่ครับ

ทำไมถึงไม่ควรพลาด “School Tales The Series โรงเรียนผีมีอยู่ว่า…” 

เพราะสำหรับผม หลังจากที่รู้รายชื่อนักแสดงทั้งหมดแล้ว เป็นนักแสดงดาวรุ่งหน้าใหม่ 14 คน ซึ่งทุกคนมีความสามารถหมดเลย เราเล่นกันคนละตอนก็จริงแต่ผมมองว่า ซีรีส์เรื่องนี้ดึงนักแสดงเหล่านี้มาและทำให้มวลรวมของทั้งเรื่องยิ่งน่าสนใจ รวมไปถึงในตอนของผมเอง ตอน “สูตรลับร้านป้าจง” ผมรู้สึกว่าบท “ก้อง” ที่ผมได้รับ เป็นบทที่ค่อนข้างจะไกลตัวกับสิ่งที่เคยเล่นมา อาจจะเป็นด้านที่ก้าวร้าวค่อนข้างมาก มากแบบสุดๆ เลยดีกว่า คือค่อนข้างจะรุนแรง ซึ่งจากที่ผ่านมาผมอาจจะไม่ค่อยได้รับบทแบบนี้สักเท่าไหร่ครับ 

แชร์ในมุมของตัวเองก่อนว่าเป็นซีรีส์ผีที่ค่อนข้างตั้งใจมาก และเป็นประสบการณ์ใหม่ ได้ทำอะไรใหม่ๆ ในการเล่นซีรีส์ผีที่ผมก็บอกไปแล้วว่าค่อนข้างยากมากสำหรับผมเหมือนกัน และที่น่าตื่นเต้นก็คือมันค่อนข้างจะสากล คือฉายทั้งหมด กว่า 190 ประเทศทั่วโลก ก็อยากให้ทุกคนได้ลองไปชมกันนะครับ 

ชีวิตในโรงเรียนเราเป็นเด็กหน้าห้อง หลังห้อง เด็กกิจกรรม เข้าเรียน หรือไม่เข้าเรียนอย่างไรบ้าง

ผมเป็นเด็กกลางๆ ครับ แล้วก็เล่นดนตรีตั้งแต่เด็ก ก็คือทำวงของโรงเรียน ทำชมรมของโรงเรียนที่เป็นชมรมดนตรี แต่ว่าถ้าเรื่องเกี่ยวกับประสบการณ์เจอผีอะไรอย่างนั้นไม่ค่อยมีเท่าไหร่ครับ หรือไม่มีเลยดีกว่า

ไม่เคยเจอกับตัว แล้วที่โรงเรียนมีตำนานที่เล่าต่อๆ กันมาบ้างไหม 

จะมีแค่ช่วงประถมครับ ยังจำได้ถึงทุกวันนี้เลย เขาเรียกกันว่า “คุณยายฟันดำ” อันนี้ประถมนะ คือเขาบอกว่า พอขึ้นไปข้างบนดาดฟ้า ก็จะมีห้องเก็บของที่มีคุณยายอยู่ เป็นผีคุณยาย ซึ่งก็ไม่รู้ว่ามีจริงหรือเปล่า ไม่เคยเจอ แต่จำได้ว่าช่วงนั้นอินมาก จริงๆ พูดไปแล้วก็เริ่มนึกออก คือเมื่อก่อน ผมเป็นคนชอบดูหนังผีตั้งแต่เด็ก แล้วก็ชอบสะสมหน้ากากผีอะไรอย่างนี้ เราว่ามันเท่ดี แต่ถึงจุดเปลี่ยนที่เราไปดูหนังเรื่องหนึ่งที่พี่เลี้ยงให้ดู คือเราดูหนังผีตั้งแต่ไหนแต่ไรเราก็ไม่เคยกลัวเลย จนกระทั่งเขาให้ไปดู “ชัตเตอร์ กดติดวิญญาณ” ตอนอายุประมาณ 8 ขวบอ่ะ ก็เลยขยาดไปช่วงหนึ่งเลย แต่เป็นคนอินเรื่องผีมาก่อนด้วย แบบคุณยายฟันดำก็อยากเจอ อยากเห็นอะไรอย่างนั้น แต่ไม่ได้กลัวครับ

พอดู ชัตเตอร์ กดติดวิญญาณ ก็กลัวเลย

ไม่เชิงกลัว แต่ว่าเราเลิกดูหนังผีไปสักพักเลย เพราะว่ามันค่อนข้างจะหนักเหมือนกัน มันไม่ได้มีแค่ผี มันมีประเด็นสังคม อายุ 8 ขวบด้วย เรื่องอะไรอย่างนั้นมันค่อนข้างจะรุนแรงเกินไปสำหรับเด็ก ตอนนั้นพี่เลี้ยงก็แบบ ไหนดูเรื่องนี้ไม่กลัวใช่ไหม เอาชัตเตอร์ให้ดู เรียบร้อย ซึม (หัวเราะ)

ต้นหนว่าเรื่องผีกับโรงเรียน มีความเกี่ยวข้องกันขนาดไหน เพราะทุกโรงเรียนจะต้องมีตำนาน  ทุกรุ่นต้องมีเรื่องเล่า

ผมว่าเรื่องผีกับโรงเรียนค่อนข้างคลาสสิกนะ ด้วยความที่เป็นเด็กด้วยมั้ง  เป็นเด็ก เป็นวัยรุ่น ทุกคนก็อยากรู้ อยากเห็น อยากลองของ อยากพิสูจน์ จริงๆ เมื่อก่อนผมเป็นนักกีฬาแล้วก็ซ้อมดึกๆ ตอนกลางคืนก็มีบรรยากาศที่น่ากลัวเหมือนกันนะ หมายถึงว่าโรงเรียนก็เป็นสถานที่ที่คึกคักตลอดเวลา พอไม่มีคนหรือว่าอยู่ในความมืด หรือว่ามีอะไรนิดๆ หน่อยๆ ที่มันแตกต่างกับสถานที่ที่เป็นอยู่ ที่ปกติจะมีเด็ก มีชีวิตชีวา พลังวัยรุ่น ความมีชีวิตชีวาอะไรอย่างนี้ แต่พอมีเรื่องผีเข้ามา ผมว่ามันเลยยิ่งทำให้น่าสนใจ แล้วเราก็ยิ่งอยากจะค้นหาเข้าไปอีก ก็อาจจะเหมือนพวกสถานที่ต่างๆ อย่าง โรงพยาบาลก็คลาสสิกมาก ทำไมต้องเป็นที่เหล่านี้ ซึ่งสำหรับผมโรงเรียนอาจจะมีเสน่ห์บางอย่าง ที่แตกต่างกับสิ่งที่มันเป็นอยู่ในช่วงปกติ พอมีคนเล่าเราก็แบบ เฮ้ย มีเหรอ อยากไปพิสูจน์ อะไรอย่างนั้นครับ

 

 

Interviewer: Nichkamon Boonprasert
Photographer: Sereechai Puttes
Clothes: Marc Jacobs
Special thanks: Netflix